Dat een zelfregiecentrum kansen biedt, weten Rolf en Patricia. Na in het centrum in Deventer als bezoeker een herstelcursus te hebben gevolgd, zijn beiden hierna opgeleid om, vanuit hun eigen ervaringen, anderen vooruit te helpen. “Herstelcursussen geven hoop, en ik spreek uit ervaring.”
Plek gevonden
Rolf: “Op de bank liggen, weinig zin hebben in dingen, piekeren over wat er van me terecht zou komen. Zo ongeveer zag mijn leven er een aantal jaren geleden uit, nadat ik mijn baan was verloren. Wel was ik onder behandeling bij Dimence en de psycholoog daar wees me op het bestaan van Vriendendiensten. Ik was in die periode veel alleen, een groot deel van mijn contacten was weggevallen. Ik besloot een keer langs te gaan bij het zelfregiecentrum in Deventer en herinner me dat ik me afvroeg wat ik daar te zoeken had. Maar de gastvrouw nam me op sleeptouw en liet weten het leuk te vinden als ik het niet bij dat ene bezoekje zou laten. Sindsdien ben ik het centrum blijven bezoeken, en heb ik er mijn plek gevonden. Ik kom er vooral voor de structuur en de contacten. En ook wel voor het wederzijds begrip. Iedereen heeft wel wat, en dat is ok.”
Creatief
Patricia: “Ik ben bij Vriendendiensten gekomen, omdat ik destijds dacht dat ik naast mijn baan, relatie en drukke bestaan als moeder nog wel tijd had om vrijwilliger te worden binnen de maatjesactiviteiten. Ik kreeg zodoende een maatje, waarmee ik regelmatig optrok. Zo raakte ik ook bekend met het zelfregiecentrum. Ik ontdekte dat dit een plek is waar ook ruimte is om creatief bezig te zijn. Zelf knutselde ik al graag en zo ben ik wekelijks met een groep kaartjes gaan maken. Daaruit zijn vriendinnen ontstaan. Inmiddels ben ik gescheiden en verhuisd, maar de kaartjes en die vriendinnen zijn gebleven.”
Op eigen kracht
Rolf: “Ik kom graag in het centrum voor de gezelligheid, saamhorigheid en het wederzijds begrip. Toch wilde ik op een gegeven moment meer. Zo heb ik me aangemeld voor de cursus Op Eigen Kracht, waarbij je kennismaakt met de begrippen rondom herstel. Je denkt na over welke doelen je wilt behalen en maakt hiervoor vervolgens een actieplan.”
Stilstaan bij eigen behoeftes
Patricia: “Doorgaan en doorpakken, was altijd mijn motto. Dus toen iemand me wees op de herstelcursussen die in het centrum worden gegeven, en dat dit misschien iets voor mij kon zijn, besloot ik me aan te melden voor Herstellen Doe Je Zelf. Misschien kon ik er wel leren hoe ik nog meer ballen hoog kon houden, dacht ik toen nog. Dat pakte anders uit. De cursus heeft me leren stilstaan bij mijn eigen behoeftes en grenzen. Bij dat wat ík wil en belangrijk vind. Al tijden liep ik rond met lichamelijke klachten. In de cursus ontdekte ik dat ze onderdeel uitmaakten van een burn-out. De cursus heeft me geleerd om af te remmen, het heeft me bewuster gemaakt. En daar is het niet bij gebleven, want ik ben ook andere herstelcursussen gaan volgen, waaronder de cursus WRAP (Wellness Recovery Action Plan).”
Handvatten bedenken en benutten
Rolf: “Ik herken veel in wat Patricia zegt. Ook ik heb inmiddels meerdere cursussen gevolgd, waar ik heb geleerd om handvaten te bedenken en benutten, voor als het even minder met mij gaat, of dreigt te gaan. Het gaat dan niet om algemene tips, maar om concrete acties die voor mij de beste zijn. En die zijn anders dan die van Patricia. Waar zij soms juist beter wat minder kan doen, helpt het mij om in beweging te komen, als het minder met me gaat. Dus wél hulp vragen en onder de mensen blijven, in plaats van de gordijnen sluiten en me terugtrekken, zoals ik eerder deed. De cursussen hebben me geholpen om mijn keuzes helder te krijgen, om hier vervolgens ook iets mee te doen.”
Gelijkwaardigheid
Patricia: “Iedereen in de cursus weet uit eigen ervaring hoe het is om vast te lopen. Dit geldt ook voor de trainers. Je deelt iets met elkaar. In een reguliere behandeling, die ik ook heb gehad, miste ik soms die gelijkwaardigheid en erkenning”.
Rolf: “Daar ben ik het mee eens. De behandeling die ik heb gevolgd bij Dimence is niet voor niets geweest, maar de cursussen zijn een aanvulling hierop. Het werkt volgens mij zo goed, omdat je de ervaringen van anderen kunt benutten en ook zelf iets kunt inbrengen.”
Een nieuwe rol
Rolf: “Na het voltooien van meerdere cursussen begon ik erover na te denken hoe het zou zijn om zelf een herstelcursus te geven. Dit zou betekenen dat ik opeens in de spotlight zou komen te staan, dat idee vond ik wel spannend. Toch ben ik dit proces aangegaan. Omdat ik wil blijven groeien en anderen wil helpen. En omdat ik denk dat ik dat kan. In deze periode was Vriendendiensten een cursus aan het proefdraaien gericht op het ontwikkelen van trainersvaardigheden. Door hieraan deel te nemen heb ik meer vertrouwen en vaardigheden ontwikkeld.”
Patricia: “Ook ik ben dit proces aangegaan. Ik wilde graag leren hoe ik mijn eigen ervaring met herstel zo kon inzetten dat ook anderen er iets aan hebben. De ondersteuning vanuit Vriendendiensten heeft daarin geholpen. Zo heb ik bijvoorbeeld geleerd om feedback te geven waarmee iemand iets kan. Ook het leren voorbereiden van een training en verdelen van je aandacht was voor mij leerzaam. En nu zetten Rolf en ik die kennis in als trainer bij verschillende herstelcursussen en activiteiten.”
Meer zelfvertrouwen
Rolf: “Van deelnemer naar trainer, dus. Ik heb gewerkt als rijleraar, en weet dus hoe het is om iets goed aan iemand uit te leggen. En toch voelt het compleet anders, als ik voor een groep sta. In het begin voelde ik me onzeker, alsof de deelnemers één front vormen. Ik vroeg me af waarom ze iets van mij zouden aannemen? Inmiddels sta ik er meer ontspannen en kan ik genieten van de stappen die ik deelnemers zie maken.”
Patricia: “We zien regelmatig dat iemand meer zelfvertrouwen krijgt.”
Rolf: “In de training gaat het vaak over concrete vaardigheden die met herstel te maken hebben. We delen met elkaar onze tools voor zelfmanagement. Regelmatig horen we een week later dat iemand iets uit de vorige bijeenkomst thuis heeft toegepast en daaraan iets heeft gehad. Dat vind ik een van de mooiste dingen aan het geven van een cursus.”
Patricia: “Zo vertel ik weleens over de Limoen Theorie, die mij ooit erg heeft geholpen. Deze benadering gaat er vanuit dat je per dag hooguit drie dingen doet die veel van je vragen, zowel positief of negatief. Dit zijn je drie limoentjes voor de dag, die plan je in en daar houd je je aan, het is echt een trucje om je grenzen te bewaken. Als ik dan van een deelnemer hoor dat ze ‘de limoentjes’ heeft toegepast en dat het voor haar werkt, vind ik dat geweldig.”
Hoop
Rolf: “De training Herstellen Doe Je Zelf, maar ook de andere herstelcursussen geven hoop. En ik spreek uit ervaring. Het gaat minder uit van een boekje, of theorie, maar juist van dat wat voor iemand werkt en mogelijk ook anderen kan helpen. Vanuit deze gedeelde kennis kan iemand zijn of haar persoonlijke handleiding samenstellen.”
Patricia: “Het is niet aan ons om die handleiding vervolgens te beoordelen. Wij hebben geen checklist of vaststaande ideeën over wat goed of slecht voor iemand is. Dat wat voor iemand werkt, is wat telt. Niets meer en vooral ook niets minder.”